Hoofdstuk 2: Mijn eerste avontuur
Frankrijk is echt prachtig! Dus ik snap wel dat dit de duurste bestemming is. Wel jammer dat ik hier maar een bepaalde tijd mag blijven. Dit heeft te maken met mijn visum. Wil ik mijn visum verlengen, dan moet ik de plaatselijke bevolking helpen. Ik wil gewoon op elke bestemming zo lang mogelijk blijven, dus maximale visum bij elke bestemming!
Ik moet dus de plaatselijke bevolking helpen. Bij de basiskamp stond dus een bord met allerlei 'noodkreten' van de plaatselijke bevolking. Ze hadden mij duidelijk nodig. Random pakte ik dus een 'noodkreet'. Zo te zien moet ik naar het plaatselijk warenhuis.
Dit lag dus midden in het dorp. Het was nog rustig in het dorp, dus ik hoopte dat de winkel open was. De winkel was open en de kassamedewerker vroeg gelijk om hulp. Hij legde uit dat hij mij nodig had om een 'persoonlijke schat' te vinden. Als beloning kreeg ik dan meer visumpunten en eeuwenoude munten. Deze schat lag ergens achter de nectarbrouwerij. 'Nu je toch hier bent kun je gelijk wat spullen inslaan. Dit kan van pas komen tijdens je avontuur', zei hij tegen mij. Dit leek mij een slim idee. Ik kocht daarom wat gedroogd voedsel, een kleine tent en een opzakbare douche.
Op naar de locatie achter de nectarbrouwerij! Blijkbaar krijgt elke toerist een eigen scooter. De scooter mocht wel wat harder rijden. Ik moet niet te lang in de zon blijven. Een van de nadelen van een Vampier zijn. Gelukkig kwam ik al snel bij de locatie.
Mijn eerste avontuur begon. Ik kwam terecht in een ondergrondse kelder. Door verschillende raadsels te ontrafelen kwam ik telkens dichter bij de 'persoonlijke schat'. Deze raadsels kostte wel veel energie. Ik moest gewoon stenen kapot slaan en geheime muren zien te vinden! Daarnaast waren de eeuwenoude munten voor het oprapen!
Ik vond een geheime opening. Hier kon ik mijn arm insteken. Dit was nogal onprettig, maar ik vond een hartvormige steen. Die beestjes waren de grootste nadeel van heel die opening. Met deze hartvormige steen opende ik een trap, nog verder naar onderen.
Ik kwam uit in een ondergronds doolhof! In het midden stond een grafsteen. Ik bleef kalm, want ik ben uiterst dapper. Tijdens de doolhof vond ik verschillende kleine schatten, zoals eeuwenoude munten, edelstenen en relikwieën. Ik speelde het spel wel een beetje vals, moet ik toegeven. Ik sprong gewoon over de heg heen. Aan het uiteinde van de doolhof zaten verschillende deuren.
En wat zat er achter deze deuren? Gewoon een aantal schatten! Deze stonden niet beschreven in de 'noodkreet'. Dus ik kon ze lekker zelf houden! Deze kon ik uiteindelijk verkopen, zodat ik mijn verdere vakanties kan betalen. Uiteindelijk, na vele nieuwe raadsels, kwam ik bij een grote deur.
Heb zo'n vermoeden dat daar die 'persoonlijke schat' in ligt.