Hoofdstuk 5: 'Ja'
'We hadden gehoord van onze kleinkinderen. Deze wilde we natuurlijk graag zien!', zei moeder. 'Waar zijn de kinderen?', vroeg vader. 'Boven.' Hij rende gelijk naar boven toe. 'Vader ik heb ook al gekeken, je ziet hun kleur ogen nog niet.' 'Je hebt er niet voor niks 2 gekregen, een hiervan moet perfect zijn!'
'Hoe wisten jullie van de kinderen? Ik wilde jullie nog bellen, ik wist alleen niet hoe ik het moest vertellen.' 'Siebrand had iets op internet gelezen. Je bent nogal beroemd hier in Bridgeport, 4 sterren had ik gehoord.' '4 sterren!?', vroeg ik verbaast. 'Ik heb natuurlijk een extra ster gekregen omdat ik en Matthew samen een tweeling hebben. 'En er is nog iets. We willen je terug komt naar Appaloosa Plains. Ik heb al rondgekeken, je kan hier nooit voor je kinderen zorgen', zei moeder.
Op dat moment zag ik door het raam Matthew staan. Vader kwam net van de trap af en zag mijn blik. Vader geeft dan veel om zichzelf. Maar hij was razend op Matthew. Hij rende gelijk naar buiten. 'Hoe kun je dit mijn dochter aandoen! Je wilt gewoon dat ze haar kinderen alleen opvoed! Hiervoor zul je boeten!', zei vader razend. Voor dat ik het wist won vader van een gevecht.
Vader en moeder gingen terug naar hun hotel. Zo te merken wilde Matthew zijn excuses aanbieden.
Vader en moeder gingen terug naar hun hotel. Zo te merken wilde Matthew zijn excuses aanbieden.
Zoals verwacht smeekte Matthew om vergiffenis. 'Sorry, ik wist niet hoe ik moest reageren. Ik had niet verwacht dat ik nog kinderen zou krijgen. Ik wil voor de kinderen zorgen, samen met jou.' Dit zou een stuk makkelijk zijn. Maar Matthew had nog een verrassing...
Matthew zakte door zijn knieën. Nee, hij gaat toch niet.... 'Sophia Moonlight, zou je met mij willen trouwen?'
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Wat een mooie ring! Dit komt allemaal zo onverwachts!
'Ja! Ik wil me je trouwen!'
'Ja! Ik wil me je trouwen!'
Matthew bleef logeren. Dit kwam erg goed uit, want onze kinderen groeide alweer op tot peuters. Matthew wilde graag de kinderen naar de taart brengen, dat was namelijk de taak van de vader.
Faja en Fabian groeide beide gelukkig op. Ze hadden beide het haar van hun vader, niet perfect dus. Daarnaast had Faja wel rode ogen, hier zal vader vast blij mee zijn. Ik vond de ogen van Fabian ook bijzonder. Hij had de ogen van zijn oma.