Hoofdstuk 1
Mijn naam is Abel Striker en ik ben de stamhouder van Generatie 15. Blijkbaar ben ik de meest interessantste persoon van de familie om te volgen. Ik kan dat goed begrijpen, mijn broers en zus zijn doodsaai. Vele noemen mij een sociopaat, vanwege mijn gebrek aan 'empathisch vermogen'. Ik zie mij meer als een slim persoon (zoals de rest van mijn familieleden) met grijpgrage handjes (zoals mijn moeder) en met wellicht een erg kort lontje.
Ik ben geboren in de stad Setra, de parel in de woestijn. Voorlopig zal ik hier blijven wonen. De stad biedt namelijk vele kansen, vanwege de rijke cultuur die hier leeft. De grondprijzen zijn ook enorm hoog. Ise en haar gezin wonen dichtbij, op de hoek in het appartement boven een kledingzaak. Ik, Tijs en Pim hebben ons huis verplaatst naar een groter stuk grond in een goede wijk.
Ise Futter is de oudste van ons allen. Ze is erg hip en werkt wel 60 uur in de week in het ziekenhuis. Ze woont samen met haar man Mees Futter, de weerwolf die liever lui is dan moe. Samen hebben ze een tweeling, Demi Futter & Bart Futter. Ik heb niks met haar kinderen, eigenlijk heb ik niks met met elk kind dat ik tegenkom.
Ik woon nog samen met mijn twee broers. Tijs Stiker is de oudste. Hij noemt zichzelf een 'kunstenaar'. Goede beslissingen nemen doet hij niet, hierdoor moest hij genoodzaakt weer in het ouderlijke huis wonen. De laatste tijd is hij erg opzoek naar romantiek, want hij is de 30 al gepasseerd. Zijn grote behoefte aan een eigen gezin komt mijn neus uit. Het brengt meer ellende dan plezier.
Jort Striker is graag alleen, waar ik totaal geen probleem mee heb. Met een goed boek en wat vegetarisch eten is hij al tevreden. Ook hij werkt in het ziekenhuis. In zijn vrije tijd is hij ook vaak bezig met zijn 'drankjestafel'. Ik snap nog steeds niet wat hij daarmee wilt bereiken. Jort is wel erg net, wat voor wat frictie kan bezorgen onderling.
Naast alle levende familieleden liggen er ook een hoop begraven in onze tuin. Tijs kan maar geen afscheid nemen van ze en ik vind de geesten wel gaaf. Een van mijn broers is als tiener al overleden, Pim Striker. Mijn moeder Marit Striker is overleden door ouderdom. Mijn vader Lex Striker brengt als geest veel tijd door met zijn oud-collega Daniel. Daniel overleed door een meteoriet inslag.
Graf 1: Daniel Clover / Meteoriet inslag
Graf 2: Pim Striker / Geëlektrocuteerd
Graf 3: Lex Striker / Tijdafwijking
Graf 4: Marit Striker / Hoge leeftijd
Graf 1: Daniel Clover / Meteoriet inslag
Graf 2: Pim Striker / Geëlektrocuteerd
Graf 3: Lex Striker / Tijdafwijking
Graf 4: Marit Striker / Hoge leeftijd
Ik heb nooit behoefte gehad aan een 'eerlijke' baan. Op het moment verdien ik het geld met spullen stelen van openbare gelegenheden. Ik heb al zicht op meerdere panden die ik later eventueel kan gebruiken. Echter moet ik nog onderaan beginnen, als een simpele dief. Zelf heb ik wel grotere dromen, deze worden ooit wel werkelijkheid.
Ik ben wel erg trots dat al mijn familieleden, inclusief Demi en Bart, echte Pyromanen zijn. Deze eigenschap hebben we gekregen van onze ouders. Tijs en Jort houden deze behoefte in, maar we nieten allen van een goed vuurtje. We moeten wel goed oppassen dat we niet heel ons huis in de fik steken. De brandweerkazerne in Setra heeft al een hekel aan ons.
Sinds klein kind is Tijs al een beetje apart. Hij blijft maar praten en knuffelen met een denkbeeldig persoon. Ik probeer het maar te negeren, want ik heb al vaak op mijn donder gekregen van Jort. Blijkbaar is Jort Tijs aan het helpen hiermee met een bepaald soort drankje. Tijs is hier helemaal blij mee, ik snap het allemaal niet. Tijs is gewoon raar en Jort hoort dit niet aan te moedigen.
Graf 5: Mees Futter / Jetpack crash
Als kind kreeg ik vaak te horen dat mijn aanwezigheid ongeluk brengt. Mees had de jetpack van mijn ouders gevonden. Als echte luilak wilde hij afscheid nemen van het lopen, dat verliep niet goed af. Tijdens een demonstratie van Ise verloor Tijs zijn evenwicht en raakte de controle kwijt over zijn jetpack. Mees overleefde de harde val niet.
Ise was woest, en daar kon ik van genieten. Ze zou wraak nemen op de producent van de jetpack en wilde alle technologische snufjes uit de toekomst laten verbieden in Setra. Ise heeft een erg goede band met Tijs, dus hij was er om Ise te troostten. Dat troosten hoefde van mij apart niet te gebeuren. Ze heeft nooit iets aan Mees gehad, dus ik snapte haar verdriet ook niet.
Bart en Demi waren ook radeloos en ze huilde alles bij elkaar. Ik kon het gewoon niet meer hebben en moest een oplossing hiervoor vinden. 'Jullie moeten sterk zijn voor jullie moeder. Met het gehuil helpen jullie haar niet', zei ik tegen de kinderen. Als een soldaat salueerde ze naar mij. Naast de eigenschap Pyromaan kan iedereen in de familie ook goed salueren. 'Bescherm jullie moeder en maak haar trots.'
> Hoofdstuk 2