Hoofdstuk 2
Het huis was ik had gekocht was eigenlijk een krot. Het was blijkbaar ooit een tuinhuis was in brand was gevolgen. Maar ik zag gelijk dat ik hier mijn creativiteit in kwijt kon.
Het nadeel van geen dak is dat alles lekt. Ik ben opzich wel handig, maar heb nu geen geld meer om het te repareren. Ik heb nu wel sterrenzicht, dat ik het enige positieve aan geen dak.
Het huis had ook wel meer nadelen. De riolering was slecht en er waren ook stukken muren uit. Het gaf niet echt een heel veilig gevoel kan ik vertellen. Ik had wel altijd frisse wind door mijn huis waaien.
Mijn huis is nu alles behalve kunstzinnig. Daarom maar de plaatselijke kunsttoren bezoeken. Ervoor was iemand met grijs haar gitaar aan het spelen. Het was nog niet super goed, maar ik kon er goed op dansen.
Zijn naam was Aaron Power. Hij woont net zoals mijn familie al een aantal generaties in Rinn Fada. Aangezien er geen andere bezoekers waren bij de toren begon ik maar met Aaron te praten.
Aaron heeft twee passies in zijn leven, kunst en zijn gitaar. Hij was wel ietjes ouder dan ik, maar daar had ik geen probleem mee. We hadden veel met elkaar gemeen op gebied van kunst.
Ik kende Aaron nog niet zolang, maar er was duidelijk een klik tussen ons. Al snel pakte hij boven op de toren mijn handen vast. Hij vroeg of ik een keertje ergens wat wilde drinken.
En ja, ik wilde graag iets met hem drinken